In de Giro werd het kenmerkende roze vervangen door een tenue in een alternatieve kleur, zo kan het onderscheid makkelijker gemaakt worden tussen de roze leiderstrui en renners van EF. Dit jaar koos de Amerikaanse formatie ervoor om een soort van testbeeld te verwerken in het tenue. Dat compenseerde de ‘lelijke-eendjesoutfit’ van vorig jaar die zelfs de tenuetjes van Armée de Terre er tenenkrullend mooi uit deden zien. Maar goed, dit jaar koos EF Nippo gelukkig voor een ander design in de Giro, waar ex-winnaar van de Ronde Van Vlaanderen Alberto Bettiol zijn bloedvorm benadrukte door de achttiende etappe richting Stradella naar zijn hand te zetten. EF-kopman Hugh Carthy behaalde een achtste plaats in het eindklassement.
In de Tour werd ouwe getrouwe Rigoberto Uràn als kopman uitgespeeld. De sympathieke Colombiaan behoorde tot het pakketje renners dat meedeed voor het podium, maar niet was opgewassen tegen Sloveens wonderkind Tadej Pogacar. In de derde week zakte Uràn echter door het ijs, maar hij wist wel een top 10-plaats te behouden.
De Vuelta en Magnus Cort Nielsen lijkt wel een match made in heaven. In 2016 behaalde hij er zijn eerste twee zeges in een grote ronde. Vorig jaar wist hij ook een rit mee te snoepen. Dit jaar stond er echter geen maat op de Deen die menig rennershotel fileert met zijn ludieke recensies op Instagram. Cort was alom tegenwoordig en zag zijn vormpiek beloond worden met 3 ritzeges én de prijs voor de superstrijdlust in de grootste Spaanse rittenkoers.
Niet onbelangrijk: EF Nippo won dit jaar een klassieker. De Amerikaan Neilson Powless wist in een uitgeregende editie van de ronde van San Sebastian met enkele luttele centimeters de prangende eindsprint te winnen tegen medevluchters Mohoric en Honnoré.