Het moet gezegd, na zijn vierde plaats in San Remo en zijn ritoverwinning in de ronde van Catalonië, was het duidelijk dat het opnieuw de goede kant op ging met Peter Sagan. De Slowaakse superster kwam uit een diep dal door problemen in zijn privésfeer en dat vertaalde zich in prestaties in de koers. Maar Sagan blijft Sagan, dus je bent nooit klaar met hem. In de Giro won hij de massasprint in de tiende etappe en nam hij ‘La Maglia Ciclamino’, de paarse puntentrui mee naar huis. In de Tour werd wel duidelijk dat Sagan nog niet helemaal de oude is, los van enkele top-5 noteringen in massasprints, wist de Slowaak niet te overtuigen. In rit twaalf gaf hij er de brui aan.
In diezelfde Tour werden er twee etappes gewonnen door jongens van Bora. Nils Politt reed zijn medevluchters stuk voor stuk uit het wiel in de overgangsetappe naar Nîmes en won daarmee, let op, zijn allereerste profkoers! In rit 16 bekroonde de Oostenrijker Patrick Konrad zijn sterke prestaties met een etappezege op een gelijkaardige manier. In het algemeen klassement toonde Wilco Kelderman, zoals eerder besproken, met een vijfde plaats aan dat hij helemaal terug de oude is na enkele moeilijkere seizoenen.
In de Vuelta reden de renners van Bora vrij anoniem, maar behaalde Felix Großschartner de tiende plaats in het eindklassement. De jonge, snelle Belg Jordi Meeus kon enkele ereplaatsen bemachtigen in massasprints. Veelbelovend!