Media vs Remco
- Door, Cédric van Mol
15 maart 2022
- Foto: Quick-Step Alpha Vinyl Team
Is Remco Evenepoel wel een ronderenner? De recente prestaties bergop van de Kannibaal van Schepdaal zaaien twijfel. Diezelfde prestaties worden extra benadrukt in de media. Elke krant schrijft erover? Maar zijn de pers en de media niet medeverantwoordelijk door Evenepoel immense druk op te leggen?
Hype
Al van bij de junioren is de hype rond Remco Evenepoel gigantisch. Een ex-voetballer van Anderlecht die gaat wielrennen en meteen zowat alles wint, kan toch niet anders dan een grote worden. “Toekomstig Tourwinnaar”, “België heeft weer een rondetalent”, “De nieuwe Merckx”,… klonk het overal. Dat brengt druk met zich mee, maar dat scheen Remco niet te deren. Hij leek het zelfs leuk te vinden, erop te kicken. De hype werd alleen maar groter toen de wereldkampioen bij de junioren, de beloftecategorie oversloeg en meteen de Baloise Belgium Tour won. Niet veel later volgden een bronze medaille op het BK tijdrijden en zelfs een overwinning in de Clasica San Sebastian. In de media waren ze er zeker van: die jongen gaat alles winnen…
Hoge pieken, diepe dalen
2020 moest het jaar van de bevestiging worden volgens de media. En dat leek het ook te worden. Evenepoel won alle rittenkoersen waar hij aan de start kwam: de ronde van San Juan, de ronde van Algarve, de ronde van Burgos en de ronde van Polen. In het najaar was het duidelijk: Remco zou Lombardije winnen. Opgehyped door de media, Patrick Lefevere en hemzelf vatte de Kannibaal van Schepdaal vol zelfvertrouwen (lees: arrogantie) de koers van de vallende bladeren aan. Met succes, zo leek het, maar een diepe val in de afdaling van de muro di Sormano besliste daar anders over. Evenepoel blijkt over een goede engelbewaarder te beschikken, want enkele meters verder vallen, was dodelijk geweest. Evenepoel brak uiteindelijk zijn bekken. Een lange revalidatie stond hem te wachten.
De Giro winnen zonder fatsoenlijke voorbereiding, serieus?!
De revalidatie verliep met vallen en opstaan. Maar toch werd het hoofddoel voor 2021 snel bekend gemaakt: Evenepoel zou met de Giro d’Italia zijn eerste grote ronde rijden. En winnen… als je de kranten moest geloven. En dat zonder voorbereidingskoersen. Waar haalden ze het? Waar andere renners een hele winter konden trainen en voorbereiden, moest de ex-voetballer revalideren. Pas daarna kon hij de Giro voorbereiden. Met drie maanden trainingsachterstand. Dat de Vlaamse media hem bombardeerden tot grote favoriet in zijn eerste grote ronde, als 21-jarige, tart alle verbeelding. Even leek het erop dat Remco de roze trui had bemachtigd in de rit naar Ascoli Piceno en op de sporzaredactie bereikte iedere wielerjournalist gezamenlijk een hoogtepunt. Zie je wel dat ze gelijk hadden…
Tot Evenepoel tijd verloor in de gravelrit naar Montalcino. Dan was hij ineens niet goed voorbereid op de Giro. Ongelooflijk. Na een valpartij in een afdaling, enkele ritten later, werden ook zijn technische capaciteiten in vraag gesteld in alle kranten. Je moet maar durven om een renner van de ene dag op de andere van het uiterste van topfavoriet naar het uiterste van onhandige renner die niet kan sturen, te slingeren… Evenepoel reed die Giro overigens niet uit.
Op het WK werd hij samen met Wout Van Aert extra in the picture gezet in de media. Samen zouden ze België, in het eigen Leuven, een nieuwe wereldkampioen bezorgen. Viel dat even tegen. Na twijfelachtige tactische keuzes werd in de media geopperd dat Evenepoel geen goede ploegmaat zou zijn en dat Van Aert daar allesbehalve mee gediend was. In werkelijkheid bleek het er veel minder dramatisch aan toe te gaan. Om maar een voorbeeld te geven hoe de media zaken kunnen doen escaleren.
Dan toch geen ronderenner?
2022, dat zou het jaar worden van Evenepoel! De Vlaams-Brabander heeft zich optimaal kunnen voorbereiden in de winter en was klaar om de tegenstand te overklassen in de rittenkoersen. In de ronde van Valencia leek het er, na een knappe solo bergop, op dat de herboren Remco met de vingers in de neus het eindklassement zou winnen. Een steile klim, bekleed met gravel, besliste er uiteindelijk anders over. Plots was Evenepoel geen pure klimmer, plots lag het aan de gravel, de laatste kilometer was te steil,… de media zochten naar verklaringen. Wat later besliste Remco de ronde van Algarve met een ware demonstratie in de tijdrit. Zo kon hij bergop verdedigend rijden en het eindklassement op zijn palmares zetten voor de tweede keer in zijn carrière. Enkele weken later was er dan Tirreno Adriatico. Eindelijk een krachtmeting tussen Remco Evenepoel en Tadej Pogacar. Het zou een tweestrijd worden. Evenepoel zou Pogacar eens het vuur aan de schenen leggen. Een tweevoudig tourwinnaar tegen de man die de Tour minstens één keer zou winnen. Mooier kon niet… In de tijdrit was Evenepoel nog 7 seconden sneller dan Pogacar, maar in de koninginenrit moest de kleine prins van Schepdaal al lossen op de eerste klim uit een groep van een vijfentwintigtal renners. Plots keerden de media hun kar. Is Evenepoel dan toch geen ronderenner? Moet Lefevere de plannen met zijn poulain herzien? Zou Evenepoel niet beter renderen als klassiek renner? Ontelbare columnisten en analisten shcreeuwden ineens van de daken dat ze allemaal wel wisten dat Evenepoel geen ronderenner was. Ze schreven dat er te veel druk op hem ligt. Druk die ze Remco nota bene zelf hebben opgelegd!
Dat Remco Evenepoel nog veel grote koersen zal winnen, staat buiten kijf. Maar of dat grote rondes zullen zijn? Laat hem dat maar ontdekken. Zonder druk, zonder verwachtingen. Willen we dat afspreken, beste media?
